هواپیماهای گلایدر دست پرتاب ( میکروگلایدر )

مطابق تعریف ارائه شده در سایت ویکی پدیا هواپیمای مدل‌ میکروگلایدر به مدلی گفته می‌شود که دارای موتور و رادیو کنترنبوده نبوده و بدنه و بال آن هیچگونه سازه اسکلتی نداشته باشد . وزن این نوع مدل‌ها بسیار کم بوده و طول دهانه بال آنها کمتر از  ۴۰ سانتیمتر می‌باشند (البته این اندازه  رسمی یا مصوب جایی نیست و فقط یک تعریف نسبی است) . این نوع از هواپیمای مدل بدون موتور با استفاده از جریان هوا و  سرخوردن روی هوا پرواز می‌کنند به همین جهت به آن هواسر نیز گفته می‌شود.برای ایجاد سرعت اولیه پرواز این نوع از میکروگلایدرها از انرژی دست استفاده می شود و به همین دلیل به آنها هواپیمای میکروگلایدر دست پرتاب نیز گفته می شود . در طی سالهای اخیر مسابقات طراحی ، ساخت و پرتاب هواپیماهای میکروگلایدر در سطح دانشجویی و دانش آموزی با هدف آشناسازی دانشجویان و دانش آموزان با مباحث اولیه  هوافضا، ساخت و عملکرد سیستم های هواپیمایی در مقیاس کوچک و قابل دسترس توسط برخی از دانشگاهها و مراکز دانش آموزی برگزار شده است. طراحی و ساخت یک میکروگلایدر می‌تواند چالش عملی مناسبی برای  دانشجویان رشته مکانیک، هوا فضا و سایر گرایش‌های زیر گروه مکانیک باشد،  همچنین طراحی و ساخت یک میکروگلایدر با علومی همچون سیالات، سازه، کنترل و  ... مرتبط است و انواع تکنیک‌های ساخت و مونتاژ قطعات هواپیما را نیز پوشش می‌دهد، به  همین دلیل دارای ارزش آموزشی بالایی برای دانشجویان و دانش آموزان می باشد . از دلایل تمرکز تیم فانوفلایت روی پرنده های میکروگلایدر می توان به مواردی همچون خلاقیت محور  بودن، پرداخت علمی بیشتر به علت سادگی اعضا و کوچکتر بودن ابعاد پرنده، ارزش  آموزشی بیشتر با هزینه کمتر،  فرا گیر‌تر بودن از جهت سادگی تکنیک ‌های ساخت و برند سازی در حوزه های پروازی اشاره کرد .